Heart of Stone (2023): ดวงใจศิลากับนาตาชาหน้าตาย

Heart of Stone ดวงใจศิลา (Tom Harper/2023)

พูดตรงๆก็เพลิดเพลินแบบปกติทั่วไป แบบ just another หนังสายลับ แบบฟีลคุณแม่บ้านรีดผ้าไปดูไป เรื่องของสายลับสาวที่ต้องหลบเร้นแฝงกายไปทำภารกิจที่มีโลกเป็นเดิมพัน

ประเด็นในหนังเกี่ยวกับเอไอเหมือนออกมาเป็นลูกพี่ลูกน้องกับ MI7 แต่ดูเป็นด้านที่สร้างความชอบธรรมมากกว่า แต่สิ่งที่น่าชมคือการแสดงของโซฟี โอโคเนโด ที่เล่นได้ดีกว่าคนอื่นๆ เธอส่งมอบความเป็นผู้บัญชาการที่ดูมีจิตใจได้ดีในช่วงท้ายเรื่อง พอๆกันกับอาเลีย บาตต์ที่สามารถเฉิดฉายได้อย่างไม่ถูกกลบ สองคนนี้แทบจะเป็นส่วนที่ดีที่สุดของหนังแล้ว(รวมเจมี่ ดอร์แนนให้นิดหนึ่งละกัน)

แต่ในความลงทุนสูงของNETFLIXเหมือนได้ทุ่มงบไปกับการเปลี่ยนสถานที่ ซีจี และการถ่ายestablish shotของเมืองต่างๆเสียส่วนใหญ่ จนทำให้รู้สึกว่าโปรดักชั่นดีไซน์สำนักงานสายลับดูราคาถูกอย่างไม่น่าเชื่อ นี่รวมถึงสถานที่อื่นๆทั้งเรื่องด้วย แต่คงไม่น่าเสียดายเท่าการแสดงของตัวละครหลักที่ต้องแบกเรื่องอย่างกัล กาดอท

กัล กาดอทแสดงได้เข้ากันได้ดีกับชื่อตัวละครราเชล สโตนของเธอ สโตนในที่นี้คงเปรียบได้กับการแสดงที่แข็งเป็นหินจนต้องคิดแล้วคิดอีกว่าพี่เป็นสายลับสองหน้าจริงใช่มั้ย คงใช่เพราะทั้งเรื่องนอกจากหน้ายิ้มแล้วก็มีการแสดงออกทางสีหน้าอยู่อย่างเดียว ดีใจก็หน้าเนี้ยะ เสียใจก็หน้าเนี้ยะ สามีมีเมียน้อย..ก็หน้าเนี้ยะ ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะตึงโบหรืออย่างไร เอ๊ะ แต่คนอื่นๆแบบนิโคล คิดแมนก็ยังแสดงออกมาดีได้ ก็ยังคงคิดต่อไปว่าที่เธอมาอยู่จุดได้เพราะมีฝีมือจริงหรือเพราะความสวยเพียงอย่างเดียว แต่ก็ว่าไม่ได้ เพราะบ้านเราก็มีให้เห็นบ่อยจนเกินไปกับการใช้เด็กที่มีหน้าตาตามมาตรบรรทัดเดียวกันและยอดเอนเกจสูง แต่การแสดงเข้าขั้นว่าต่อให้ปิดตายังรู้ว่าแสดงไม่ดีก็เยอะ เมืองนอกคงมีบ้างก็ไม่แปลก