DELETE (2023): ลบไม่ได้ช่วยให้ลืม

ดูDELETEจบละแบบ ปืนน่ากลัวกว่ามือถือค่ะ ไม่กล้าพูดมาก กลัวสปอยล์ แต่ชอบการแสดงพี่นัทมาก desperateสุด แต่พอรู้สึกจุดนึงที่หนังเฉลยปลายทางของคนที่ถูกลบละไม่แอบเสียดาย แต่ไม่ติด แค่นั่นแหละพอแบบนั้นละรู้สึกเหมือนที่บอกว่าปืนน่ากลัวกว่ามือถือนี้(ซึ่งควรเป็นสิ่งที่น่ากลัวมั้ยนะ) เลยทำให้เราชอบไดอะล็อกของพี่นัทที่พูดกับฟ้าตอน8ว่า “เราลบคนทั้งคนไปเลยนะเว้ย คิดส่าทำเรื่องเล่นๆหรอ” มันหมายความแบบนั้นและมันเชื่อจริงๆอะ แล้วพอตอนท้ายมาทวิสต์จบแบบในเรืาองละก็เหวอนิดหน่อย แต่ถามว่าน่าติดตามมั้ย น่าติดตาม เรื่องผัวๆเมียๆเรื่องชาวบ้านใครจะไม่อยากตามดูล่ะ

พออีลิเมนท์มันละครจัดๆ แล้วรู้สึกดีจังที่กำกับออกมาไม่คลีเช่ พี่โอ๋เก่งง่ะ จุดทริลเลอร์ก็บีทชัดดีทำเอาลุ้นไปหมด ถ้าไม่เก่งนี่มันดูเป็นละครช่อบได้ง่ายๆเลย (ซึ่งพอตอน1มันกั๊กมากๆไม่พูดอะไร มุมกล้องใดๆก็ชวนเหมือนให้ดูเป็นละครหลังข่าวอยู่แล้วด้วยอีก โชคดีที่ตอนสองกู้ชาร์ตมาจนถึงตอนสุดท้าย)

สุดท้ายชมทีมตัดต่อจริงๆ จังหวะหรือเมสเสจที่แทรกมามันทำงานและส่งเรื่องขึ้นไปอีก แต่มืดสัสๆ แล้วพออีพีที่มันยิงกันตาหนุแทบบอดเดี๋ยวมืดเดี๋ยวสว่าง วาบๆๆๆ

จบแปดตอนขออนุญาตไปตรวจตาค่ะ โอกาสตาบอดไม่ใช่เพราะไฟสตูดิโอ เพราะเรื่องนี้แหละ